Jaskinia Łokietka

Jaskinia Łokietka zwana dawniej Grotą Łokietka to jaskinia krasowa o rozwinięciu poziomym w Dolinie Sąspowskiej w północno-zachodnim zboczu Chełmowej Góry w obrębie Ojcowskiego Parku Narodowego. Jest ona udostępniona dla turystów. 

Z jaskinią wiąże się legenda o Władysławie Łokietku, który schronił się w niej po ucieczce z Krakowa przed wojskami czeskiego króla Wacława II. Życie uratował mu pająk, który zasłonił otwór jaskini pajęczyną, wprowadzając w błąd pościg. Pamiątką po tym wydarzeniu są nazwy jaskini oraz poszczególnych jej komór, a także brama w kształcie pajęczej sieci, zamykająca wejście.

Do wejścia prowadzi wąska szczelina skalna o długości 20 m- jest to pozostałość po zawalonym korytarzu. Korytarz zwany Głównym prowadzi do Sali Rycerskiej o wymiarach 25 × 10 m, z którego wychodzą dwa korytarze: schodami w dół do tzw. Sypialni sztucznie przebity w roku 1975 przez górników oraz tzw. Kuchni, sali znajdującej się blisko powierzchni ziemi . Sypialnia jest największą salą jaskini o wymiarach 20 × 30 m. Łączna długość korytarzy i komór wynosi ok. 270 m, temperatura zaś 7–8 °C.

Jaskinia ta była znana od dawna. Pierwsze wzmianki pochodzą z końca XVII. Od końca XVIII w. stanowiła atrakcję turystyczną, zwiedzano ją, wraz z sąsiednią Jaskinią Ciemną, w czasie odwiedzin popularnego wówczas Ojcowa. W 1927 roku jaskinia Łokietka została uznana jako zabytek.

Jaskinia Łokietka przystosowana jest do obsługi turystów. Istnieją ułatwienia w postaci drewnianych schodów, oświetlenia elektrycznego (od 1987). Rocznie zwiedza ją ok. 30-40 tys. osób.