Zamek w Pilicy

Zamek w Pilicy zwany inaczej pałacem jest zabytkowym zamkiem znajdującym się w woj. Śląskim. 

Dawniej na miejscu pałacu znajdowała się siedziba obronna rodu Toporczyków. W 1569 roku Padniewscy wykupili od Toporczyków Pilicę. Wojciech Padniewski w 1610 roku był kolejnym właścicielem pałacu. Przekształcił go w rezydencję w stylu włoskim i w niedługim czasie przeniósł się do niej z zamku w Smoleniu. Po upadku Padniewskich właścicielem pałacu został Jerzy Zbarski. Za jego panowania dokończono budowę zamku w Pilicy.

Kolejnym właścicielem zamku został Konstanty Wiśniowiecki. Rozbudował on zamek, a w 1651 roku zbudował fortyfikacje, które otaczały zamek. W 1655 roku zamek na krótki okres czasu został zajęty przez wojska szwedzkie podczas Potopu. Po pewnym czasie Warszycki odzyskał swoją posiadłość.

W 1731 roku ród Warszyckich sprzedał zamek Marii z Wesslów Sobieskiej. Maria przebudowała go na styl barokowy. W 1753 roku wstąpiła do klasztoru w Warszawie a swój majątek przekazała bratankowi Teodorowi Wesslowi. W 1852 roku po rozpoczęciu remontu, pałac spłonął w pożarze. Leon Epstein w 1874 roku wykupił ruinę i wyremontował w stylu neorenesansowym. W 1887 roku zamek przejęli zarządcy i postanowili go sprzedać.

Inżynier Kazimierz Arkuszewski wykupił pałac w 1908 roku . Jego potomkowie panowali na zamku do 1945 roku. Od 1942 do 1944 roku na zamku stacjonował pluton zmotoryzowanej żandarmerii, która pod murami zamku rozstrzelała 70 Żydów oraz 80 Polaków. W 1945 pałac był przeznaczony na dom dziecka, a w latach 80 służył jako zakład poprawczy dla młodzieży.

Barbara Piasecka Johnson w 1989 roku wykupiła zamek i zaczęła remont. Został on jednak przerwany, ponieważ roszczenia do zamku zgłosili potomkowie Kazimierza Arkuszewskiego. Cała sprawa ciągła się do kwietnia 2013 roku do śmierci Barbary Piaseckiej Johnson. 

Pałac jest otoczony parkiem o łącznej powierzchni 10 hektarów o bogatej roślinności.